maandag 13 oktober 2014

Reinheid is de helft van het geloof


Allaah (subhanahu wa ta3alaa) zegt "Wanneer u in onreine toestand verkeert, dan moet u zich reinigen." (Soerah Al-Mâ'idah 5 , vers 6) 

"Reinigt uw kleding." (Soerah Al-Moeddattsir 74, vers 4)

"Allaah bemint hen, die zich tot Hem keren en bemint hen, die zich reinigen." (Soerah Al-Baqarah 2, vers 222)

De Islam heeft een systeem gebracht dat gevestigd is op principes van hygiëne, zuiverheid en hoffelijkheid. Onze leermeester de Profeet (salAllaahu ‘alayhi wa sallam) heeft gezegd:
“Reinheid is de helft van geloof.” [Sahih Muslim]. Bijna alle boeken over de Profetische overleveringen en de islamitische jurisprudentie (Fiqh) beginnen met het onderwerp hygiëne. Bepaalde praktijken van aanbidding zijn in de islamitische religie in principe niet acceptabel zonder [delen van] het lichaam en de plaats van aanbidding te reinigen. In dit verband heeft de Profeet (vrede zij met hem) bijvoorbeeld de gedragslijnen van de toiletgang benadrukt; hij heeft bevolen dat er op de kleding geen onreinheden mogen terechtkomen en dat moslims zich volgens de gedragslijnen dienen te verschonen.

De Islam draagt op om alvorens het rituele gebed de rituele reiniging te verrichten, waarbij lichaamsdelen worden gewassen die het meest in aanraking komen met vuil en bacteriën, zoals de handen, de mond, de neus, het gezicht, het hoofd, de oren en de voeten.
Het kan uit bronnen worden opgemaakt dat de Profeet (vrede zij met hem) gedurende zijn hele leven aan alle vormen van hygiëne aandacht heeft geschonken.
Bijvoorbeeld dat de Profeet (salallahu 'alayhi wa sallam) heeft gezegd:
"De sleutel tot het gebed is reinheid." (Overgeleverd door Abu-Dawud, At-Tirmidhie & Hakim) en "Zonder reiniging wordt geen enkel gebed geaccepteert." (Overgeleverd door Muslim)

Als men in de geschiedenis kijkt ziet men dat hygiëne één van de kenmerken was van de moslims

De Fransman Thévenot schrijft tijdens zijn verre reizen in zijn memoires ‘Relation d’un Voyage fait au Levant’ (1665) over de eigenschappen van de mensen die hij tegenkomt.
Zo ook over de mensen in Constantinopel, hedendaags Istanboel.
Thévenot zegt, “De Turken leven lang, en hebben weinig last van ziekten, terwijl er gevaarlijke aandoeningen bestaan zoals nierstenen en vele andere kwalen. Deze zijn niet bekend bij hun. Ik geloof, dat deze enorme goede gezondheid te danken is aan hun gewoonte om veelvuldig de badhuizen te bezoeken, en deels wat betreft hun voeding, want zij eten gematigd en eten niet alles door elkaar zoals wij christenen doen, zij drinken geen wijn en zij bewegen veel.”

Samihah A. Wirdi schrijft in haar boek ‘Min al-riqq ila'l-sayadah’, "Het is niet nodig voor ons om terug te gaan naar de tijd van de Kruistochten om erachter te komen wat het niveau was van de beschaving in Europa op dat moment. We kunnen zelfs een paar honderd jaar terug gaan, naar de dagen van het Ottomaanse rijk, en het Ottomaanse rijk te vergelijken met het Europeaanse om de beschaving niveau te zien welke het Ottomaanse rijk had bereikt. "In 1624, schreef Prince Brandeboug het volgende op de uitnodigingen van een Banket dat hij had gestuurd naar anderen prinsen en nobele: "Gasten worden verzocht om niet hun handen in de borden te stoppen; en het voedsel niet achter zich te gooien; en de vingers niet af te likken; en niet te spugen op de borden, en dat men de neuzen niet snuit aan het uiteinde van het tafelkleed."

Samihah A. Wirdi schrijft, "Deze woorden laten duidelijk zien wat voor niveau van beschaving, cultuur, kennis en manieren er waren onder de Europeanen. In dezelfde tijd, in een andere deel van Europa, was de situatie niet anders. In het paleis van de koning van Engeland (George I), hing er een onaangename geur rond van de personen van de koning en zijn familie, het overheerste in hun fijne, grootse Franse kledij.
Dit was Europa. Ondertussen in Istanboel, waar de Khalifah heerste, was het bekend onder de Europese ambassadeurs die werden gekozen door de Ottomaanse staat dat zij eerst moesten baden (reinigen) voordat ze de sultan konden naderen.
Ongeveer rond 1730, onder het bewind van Sultan Ahmad III, schreef Lady Montague (vrouw van een Engelse ambassadeur) vele brieven die later werden gepubliceerd, in welke ze beschreef over het niveau van reinheid, goede manieren en ontwikkelde beschaving onder de moslims.
In één van haar memoires schreef ze dat de Ottomaanse prinses Hafizah haar een geborduurde handdoek had gegeven. Ze vond het zo mooi dat ze niet eens haar mond er mee durfde te vegen.
De Europeanen waren bijzonder verbaasd over het feit dat de moslims hun handen voor en na het eten waste.

Als we kijken naar de geschiedenis van zuid Spanje ook wel Andalusië genoemd, dan ziet men dat de moslims veel voorspoed en beschaving brachten naar Andalusië. Cordoba had rond het jaar 1000, 600 badhuizen.

Iedereen kan concluderen dat hygiëne en reinheid heel erg belangrijk is binnen de islam. Jezelf reinigen is een enorme gunst, want de Schepper weet wat het beste is voor ons. En alle lof is aan Allaah.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten